Προφίλ

Η Ελληνική Εταιρεία Φυσιολογίας (ΕΕΦ) είναι η Επιστημονική Εταιρεία όλων των Ελλήνων Φυσιολόγων, ανεξαρτήτως επαγγελματικής δραστηριότητας, η οποία έχει ως μοναδικό σκοπό την προαγωγή της επιστήμης της Φυσιολογίας.

Οι δραστηριότητες και τα ενδιαφέροντα των μελών της ΕΕΦ εστιάζονται στη μελέτη της λειτουργίας του ανθρωπίνου σώματος, ξεκινώντας από το επίπεδο της κατανόησης των μορίων και των κυττάρων και φτάνοντας στη λειτουργία των οργάνων και των συστημάτων στο σώμα. Η μελέτη αυτή είναι χρήσιμη για την κατανόηση των παθογενετικών μηχανισμών σε περιπτώσεις ασθενειών.

Η ιστορία της Φυσιολογίας στην Ελλάδα ξεκινά από το 1833, όταν η επιτροπή με αρμοδιότητα τον εκπαιδευτικό σχεδιασμό προτείνει για πρώτη φορά, ανάμεσα στους πρώτους 70 θεματικούς τίτλους σπουδών του «Οθωνικού Πανεπιστημίου», του πρώτου πανεπιστημιακού ιδρύματος της Ελλάδας, το 1837, το γνωστικό αντικείμενο «Φυσιολογία του Ανθρώπου». Πρώτος Καθηγητής Φυσιολογίας και Ανατομίας διορίζεται ο Δημήτριος Μαυροκορδάτος, ο οποίος μετά θάνατον κληροδοτεί την οικία του στο Πανεπιστήμιο (Μαυροκορδάτειο κληροδότημα) με σκοπό τη χορήγηση δυο υποτροφιών στους καλύτερους και οικονομικά ασθενέστερους φοιτητές της Ιατρικής Σχολής.

Η Ελληνική Εταιρεία Φυσιολογίας ιδρύθηκε το 2007 με στόχο να αποτελέσει τον επιστημονικό πυλώνα έκφρασης και ανταλλαγής απόψεων μεταξύ των συναδέλφων όλων των ειδικοτήτων που δραστηριοποιούνται στο αντικείμενο της Φυσιολογίας.

Η ΕΕΦ είναι μέλος της μέλος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Εταιρειών για τη Φυσιολογία (Federation of European Physiological Societies, FEPS) συμμετέχοντας ενεργά στις εξελίξεις της Επιστήμης της Φυσιολογίας και σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, καθώς και μέλος της Διεθνούς Ένωσης Επιστημών Φυσιολογίας (International Union of Physiological Sciences, IUPS).

Σκοποί της Εταιρείας είναι:

  1. Η προώθηση της γνώσης και της απαρτίωσης της έρευνας στον τομέα της Φυσιολογίας και των συναφών επιστημονικών κλάδων.
  2. Η προώθηση της προπτυχιακής και μεταπτυχιακής εκπαίδευσης και έρευνας στη Φυσιολογία.
  3. Η διοργάνωση συνεδρίων συμποσίων, σεμιναρίων, συζητήσεων, ομιλιών και κάθε είδους εκδηλώσεων και επιστημονικών δράσεων που κρίνονται πρόσφορες για την επίτευξη των σκοπών της, καθώς και η έκδοση επιστημονικών περιοδικών.
  4. Η συγκρότηση επιτροπών έρευνας και εργασίας, αλλά και η διοργάνωση και η συμμετοχή σε εκπαιδευτικά, ερευνητικά προγράμματα ή προγράμματα κατάρτισης.
  5. Η συμμετοχή και η διασύνδεση με ομόλογες διεθνείς ενώσεις, καθώς και η συνεργασία με οποιοδήποτε επιστημονικό ή άλλο φορέα.